مطبوعات فرانسه:
گزینش ژنرال "یائو گالانت"، به سمت فرمانده تازه کل ارتش اسرائیل، ژنرالی که بیشتر به تهاجم اعتقاد دارد، توسط روزنامه فیگارو به عنوان هشداری به جمهوری اسلامی، سوریه و حزب اله لبنان توصیف شده است.
او که منشی نظامی آریل شارون ، نخست وزیر پیشین اسرائیل بود، با سرپرستی عملیات نظامی اسرائیل، عملیات" سرب آبدیده" در سال 2008 در غزه ، به وجه ای خاص دست یافت چون تنها از نظر نظامی توانسته بودبه باران راکت های حماس به جنوب اسرائیل پایان دهد. منتها این ژنرال، برای دست یافتن به پیروزی از هیچ کاری روبرنگرداند و در نتیجه 1400 فلسطینی که اکثر آنان را غیر نظامیان تشکیل می دادند در نوار غزه کشته شدند. در عین حال "یائو گالانت" نمی خواست به این حمله بسنده کند و میخواست با حمله های گسترده تر حماس را کاملأ تار و مار نماید. در نتیجه کاری را که نتوانست در غزه انجام دهد، ممکن است بخواهد در مورد ایران و با حمله به تأسیسات اتمی این کشور به سرانجام برساند.
به هرحال افکار عمومی اسرائیل نظر خوبی نسبت به این ژنرال دارد. ژنرالی که چندی پیش متهم به استفاده از کمک یک دفتر روابط عمومی پرنفوذ برای کسب مقام فرماندهی ارتش شد اما تحقیقات نشان داد که این یک خبر سازی بوده و ژنرال اشکنازی، فرمانده کنونی ارتش که چندان "یائو گالانت" را نمی پسندد، مظنون به این شد که در این خبر سازی دست داشته است.
لیبراسیون عکس سکینه محمدی آشتیانی، زنی که محکوم به سنگسار شده، را همراه با این جمله "نامه هائی برای نجات سکینه" در صفحه اول خود به چاپ رسانده و در صفحات درونی این روزنامه بازهم با چاپ عکس وی، و با برشمردن ماجرای محکومیت او به سنگسار، می نویسد روزنامه لیبراسیون، مجله "ال" و "قانون بازی" در ابتکاری مشترک از همه هنرمندان، مردان و زنان سیاسی و نیز خوانندگان خود می خواهند پیامی، متنی ویا دعائی برای سکینه بفرستند تا اوبداند که برخلاف آن چه تصور می رود تنها نیست و به جلادان او هم فهمانده شود که دنیا به آنها می نگرد و قضاوتشان می کند.
اولین نامه، نامه "ایزابل آجانی"، هنرپیشه فرانسوی است که با این کلمات آغاز می شود : "سکینه نام شمادر قلب ما می تپد و قلب من نیز به هنگام نوشتن این کلمات به تپش افتاده. نام شما بر همه لبها جاری است تا در گوش قضاتی فرو رود که صدای ناله زنان آزادی خواهی که شما معرفشان هستید را نمی شنوند. شما زنی واقعی هستید که به مفهوم عدالت جان می دهد و در همه جهانیان لرزشی از قیام بر می انگیزد ... کسی که برای شما این نامه را می نویسد، تنها یک زن هنرپیشه فرانسوی است که تلاش می کند تا آنجا که ممکن است ضعف ها و پریشانی های شخصیت های درام ها را منتقل کند. هنرپیشه ای که تبدیل به ذره ای ناچیز از زنانی می شود که شما نماینده شان هستید. زنی که می بایست بر اساس حکم جاهلان جنایتکاری که می خواهند غرور انسانی شمارا بشکنند، ناخواسته بمیرد. آنها حتا از تصور این عشق و آزادی در شما، به شدت خشمگین می شوند. در اینجا سکینه عزیز شمارا ترک می کنم. شمائی که فکر ما را ترک نمی کنید.
روزنامه لوموند، علاوه بر کشته شدن دو سرباز فرانسوی در افغانستان، مطلب بزرگی را به چریک های کرد ایرانی "پژاک" که توسط پاسداران به کردستان عراق رانده شده اند،اختصاص می دهد.
این روزنامه از قول شیرزاد کمانگر، فرمانده نظامی حزب "برای یک زندگی آزاد در کردستان" می نویسد :"جنبش ما پیش از هر چیز یک حزب سیاسی است که برای آزادی در درون ایران مبارزه می کند تا همه اقوام این کشور بتوانند از حقوق خود برخوردار شوند". او که پس از گذراندن مدتی در زندان، از ده سال پیش به عراق گریخته، می افزاید: شماری از همراهان ما در زندان اوین، زندانی هستند، 4 نفر در همین زندان اعدام شدند و حدود بیست خانوار از بهار گذشته، برای فرار از اختناق، به کردستان عراق گریخته اند.
لوموند می افزاید: پیگرد "پژاک" باعث شدشماری از ایرانیان چندین بار از مرز بگذرند و این مسئله تنش میان اربیل و بغداد به وجود آورده است.
ایران نیز دیواری در منطقه حاجی عمران برپا ساخته تا از ورود مقادیر زیادی نفت و ویسکی به این کشور جلوگیری کند.
کنسول ایران در اربیل اعضای پژاک را متهم به همکاری با اسرائیل می کند. ایران و ترکیه می گویند آمریکا و اسرائیل از شورشیا ن کرد حمایت کرده به آنها اسلحه می رسانند. یکی از اعضای پیشین پژاک هم این ادعا را تلویحأ تأئید می نماید. پژاک که در فهرست سازمانهای تروریستی قرار دارد از ابر قدرتها می خواهد یک ایران اتمی را نپذیرند و با اعتراض به تروریست قلم کردن این گروه می گوید با ایران که یک کشور تروریستی است در مبارزه است.
نوشتۀ شهلا رستمی ، رادیو فرانسه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر