۱۳۸۹/۰۷/۲۷
جمهوری اسلامی پیشنهاد آرژانتین برای انتخاب کشور سوم به عنوان محل محاکمه افراد مظنون به دخالت در انفجار مرگبار مرکز یهودیان در سال ۱۹۹۴ که ۸۵ کشته بر جای گذاشت را رد کرد. دستگاه قضایی آرژانتین برخی از مقامهای عالیرتبه وقت ایران را به دست داشتن در این بمبگذاری و طراحی آن متهم کرده است.احمد وحیدى، وزیر دفاع دولت محمود احمدىنژاد و فرمانده وقت سپاه قدس، از جمله مقامهای ایرانی است که در همین ارتباط تحت تعقیب قرار گرفته و نام وی در کنار کسانی چون محسن رضایی و علی فلاحیان در میان افراد تحت تعقیب پلیس بینالملل به چشم میخورد. کریستینا فرناندز، رئیس جمهور آرژانتین، در اوایل مهرماه با طرح پیشنهاد انتخاب کشور ثالث به عنوان محل محاکمه چنین اظهار نظر کرد که «برگزاری دادگاه در خارج از آرژانتین امکان محاکمه عادلانه متهمان را فراهم میآورد». به گزارش خبرگزاری رویترز، نماینده دائم جمهوری اسلامی در سازمان ملل در نامهای که روز دوشنبه در رسانههای آرژانتین به چاپ رسیده «هر گونه درخواست برای همکاری قضایی» را رد کرده است. در این نامه آمده است: «دولت جمهوری اسلامی ایران اطمینان حاصل کرده است که هیچ شهروند ایرانی، مستقیم یا غیرمستقیم، در انفجار آمیا دخالت نداشته است.» تاکنون کسی برای اجرای طرح بمبگذاری در ساختمان آمیا، انجمن همکاری اسرائیل و آرژانتین، محکوم نشده است، اما کشورهای آرژانتین و آمریکا و اسرائیل نیروهای حزبالله تحت حمایت ایران را مسئول این کار میدانند. آرژانتین نیز رسماً ایران را به طراحی این بمبگذاری متهم کرده و چندین مقام عالیرتبه جمهوری اسلامی از جمله اکبر هاشمی رفسنجانی را تحت تعقیب قرار داده است. اما تهران بارها دخالت در این بمبگذاری را که در تاریخ ۱۸ ژوئیه (۲۸ تیرماه) ۱۹۹۴ رخ داد رد کرده است. به دنبال پیشنهاد رئیس جمهور آرژانتین که ماه گذشته میلادی در مجمع عمومی سازمان ملل مطرح شد، آلبرتو نیسمن، دادستان آرژانتینی، در گفتوگو با خبرگزاری رویترز چنین اظهار نظر کرد که پیشنهاد خانم فرناندز میتواند باعث پیشرفت این پرونده گرهخورده باشد و بر تهران فشار مضاعف وارد آورد. خانم فرناندز، رئیس جمهور آرژانتین، مهرماه سال گذشته نیز در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل از ايران خواسته بود که شهروندان ايرانی متهم به دست داشتن در این بمبگذاری را به بوئنوس آیرس تحويل دهد. گفته میشود که رئیس جمهور آرژانتین مسئله انفجار آمیا و رسیدگی به آن را به عنوان یکی از مهمترین سرفصلهای سیاست خارجی خود مد نظر قرار داده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر