۱۳۸۹ مرداد ۱۶, شنبه

وی با صادرکنندگان فتواهاى تکفير و قتل دگرانديشان بشدت ابراز مخالفت کرد يک انديشمند سعودى از حرام نبودن آواز و همنشينى با نامحرم مى گويد


الحميدى العبيسان نويسنده و متفکر سعودى


دبى - العربيه
الحميدى العبيسان پزشک انديشمند و نويسنده سعودى در يک برنامه پربيننده تلويزيون العربيه که جمعه 30/7/2010 پخش شد از ديدگاههاى خود نسبت به نقش دين در جامعه سخن گفت.

وى در برنامه "اضاءات" (روشنگريها) بويژه از حرام نبودن آواز و نيز عدم ممنوعيت اختلاط يا همنشينى و هم صحبتى زن و مرد بيگانه دفاع کرده است.

اين متفکر سعودى ابراز عقيده کرده است که: "هيچ دليل و مدرک دينى وجود ندارد که آواز را بر اساس آن حرام بدانيم". او همچنين گفته است: "دليلى بر لزوم پوشاندن چهره از سوى زنان عادى مسلمان وجود ندارد".

الحميدى العبيسان با تلاشهايى که در صدد است بر علم کسوت دينى بپوشاند و يا دين را رنگ و لعاب دانش ببخشد ابراز مخالفت کرده است. او معتقد است: "نمى توان دين را مانند تئوريهاى علمى و علوم تجربى به بوته آزمايش سپرد".

اين پزشک انديشمند و نويسنده سعودى در جديدترين برنامه "إضاءات" که تلويزيون ماهواره اى "العربيه" امشب جمعه 30-7-2010 پخش شد، ابراز عقيده کرده است: "اينکه علماى دين، در برابر آواز موضع سختگيرانه اى گرفته اند، به دليل حاشيه ها و جوانب غير اخلاقى است که آواز را احاطه کرده اند".

الحميدى العبيسان گفته است: "اگر آواز همراه با مستى و ساير امور حرام باشد، به ديده ى نامطلوبى به آن نگريسته مى شود، و گرنه از لحاظ تاريخى فتواهايى مبنى بر مباح بودن آواز وجود دارد". وى به عنوان مثال از فتواى امام ابن حزم اندلسى ياد کرده است.

العبيسان توضيح داده است: آنان که آواز را حرام دانسته اند مى گويند آواز را در شکل و شمايل دوران پيامبر (ص) يعنى مثلاً با ضرب دف حرام نمى دانند. وى افزوده است: ساز و آواز کنونى که ما مى بينيم و مى شناسيم در زمان رسول اکرم (ص) وجود نداشت، پس چگونه مى توان آن را بدون دليل حرام نمود.

اين متفکر سعودى، حديث موجود در "صحيح بخارى" به نقل از پيامبر را که در اين باره هشدار داده است حديثى ضعيف دانسته و علما را به مراجعه مستقيم به قرآن کريم و بررسى شأن نزول آيات دعوت کرده است.

الحميدى العبيسان در باره گفتگو و مجالست زن و مرد نامحرم و نيز رونپوشاندن زنان اظهار داشته است که "هر دو مورد منع مذهبى ندارد. امام شافعى يکى از کسانى بوده است که رو نپوشاندن را مجاز و مباح دانسته اند. اصولا بايد به شأن نزول آيات مراجعه کرد. آنچه که خداوند بر زنان پيامبر حرام کرده قابل تعميم بر همگان نيست".

وى مى افزايد: ازدواج مجدد زنان پيامبر (ص) بعد از فوت ايشان از سوى خداوند منع و حرام شد، ولى آيا اين ممنوعيت شامل هر بيوه مسلمانى مى شود؟"

از اين پزشک نويسنده پرسيده شده که چرا پيامبر اسلام براى خواستگار "يک نظر را حلال کرده است" يعنى آنکه حجاب بوده است که بايد براى ديده شدن چهره از سوى خواستگار کنار رود، والعبيسان ابراز عقيده کرده است که "حجاب يک عادت بوده است و نه عبادت".

العبيسان در آخرين بخش از سخنان خود با صادرکنندگان فتواهاى تکفير و قتل دگرانديشان بشدت ابراز مخالفت کرده و تلاش کسانى را نيز تخطئه نموده که مى کوشند دين را در بوته آزمايشهاى علمى قرار دهند و در برابر آموزه هاى دينى از روش آزمون و خطا استفاده کنند. وى معتقد است: "دين، يعنى ايمان و تسليم و بايد از اين ديد بدان نگريست".

بالاى صفحه
گفتنى است که در پادشاهى سعودى نوعى گرايش به ليبراليسم در ميان قشرى از متفکران وجود دارد، و عمده ترين مطالبات کنونى آنان "آزادى انديشه و احترام به افکار دگرانديشان" مى باشد. ولى اينکه بخواهيم از وجود يک جريان ليبرال منسجم و جا افتاده سخن بگوييم هنوز زود است. شايد بتوان گفت آزادانديشان سعودى در نيمه راه ابراز وجودند.

در همين زمينه عبدالله العوضى نويسنده روزنامه اماراتى الاتحاد در مقاله اى تحت عنوان "دين در کشاکش انظباط وآشفتگى" مى نويسد: وظيفه دين سين جيم کردن و بازخواست از افراد جامعه نيست. دين بايد در کنار قانون و هنجارهاى اجتماعى يکى از ادوات کنترل و انظباط باشد اما روش آن که تهذيب و ترغيب است بايد اعمال شود."

العوضى معتقد است: اگر دين در جايگاه خود قرار نگيرد بجاى انضباط، آشفتگى مى آورد و امنيت و آرامش اجتماعى را از بين مى برد. وى مى افزايد: آنان که مى خواهند دين را به گونه اى ديگر تعبير و تفسير کنند و آن را بر حرکات و سکنات مردم حاکم و ناظر نمايند، بجاى خدمت به دين، به تخريب آن مى پردازند.

در مقاله عبدالله العوضى که در بخش عربى "العربيه. نت" آمده است، مى خوانيم: مشکل چنين افرادى اين است که هر يک از آنان برداشت شخصى خود را از دين، محور قرار مى دهد ولى جامعه توان تحمل برداشتها، تفسيرها و سليقه هاى شخصى را ندارد.

اين مقاله مى افزايد: بعضى ها دين را ابزارى براى تجاوز به حريم فکرى و عاطفى جوانان مى خواهند، حال آنکه دين والاتر و مقدس تر از آن است که ابزار تعصبات کور شود، تندروى بيافريند و به اهداف اشخاص و سياستهايشان خدمت کند.

هیچ نظری موجود نیست: