نوشته شده در نوامبر 25, 2010 به وسیله‌ی jahanezanan
پیام بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل به مناسبت روز بین‌المللی محو خشونت علیه زنان در سال ۲۰۱۰, ٤ آذر۱۳۸۹
خشونتگران علیه زنان نباید مصونیت جزایی داشته باشند
در آستانه گرامیداشت روز جهانی محو خشونت علیه زنان بیایید در سال ۲۰۱۰، به تلاش‌های گسترده و فزاینده‌ای ارج بگذاریم که درباره این موضوع مهم انجام می‌شوند. سازمان‌های زنان دیگر تنها نیستند. از آمریکای لاتین تا ایالات متحده، از آسیا تا آفریقا، مردان و پسران، جوان و پیر، موسیقیدانان، چهره‌های سرشناس و ورزشکاران معروف، رسانه‌ها، افکار عمومی، سازمان‌های غیر دولتی و شهروندان عادی برای حمایت از زنان و دختران و بهبود توانمندسازی و رعایت حقوق آنان تلاش بیش‌تری می‌کنند.
پلاتفرم بسیج اجتماعی “بگویید نه – اتحاد برای پایان دادن به خشونت علیه زنان” در سراسر جهان با به کارگیری جامعه مدنی و افراد، بیش از یک میلیون فعالیت را ثبت کرده است. در ماه اوت امسال در پنجمین کنفرانس جهانی جوانان در مکزیک، فعالان جوان از سراسر جهان در پیام‌شان به روشنی گفتند: “زمان پایان بخشیدن به خشونت علیه زنان و دختران فرا رسیده است!” دولت‌های عضو نیز به این تلاش پیوسته‌اند. در بانک اطلاعاتی من درباره دامنه، ماهیت و عواقب خشونت علیه زنان که شامل سیاست‌ها و برنامه‌هایی برای مبارزه با این بلای جهانگیر است، بیش از 100 گزارش از کشورهای مختلف ثبت شده است.
سالگرد امسال نشان‌دهنده نقشی است که شرکت‌های تجاری می‌توانند ایفا کنند – از راه‌اندازی پروژه‌هایی در این زمینه گرفته تا حمایت مالی مستقیم سازمان‌هایی که برای پایان بخشیدن به خشونت فعالیت می‌کنند، و نیز پذیرش اصول مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها. “اصول توانمندسازی زنان”، اقدام ابتکاری مشترک “پیمان نامه جهانی سازمان ملل” و “یونیفم”، از کمک مالی شرکت‌ها برای مبارزه با خشونت علیه زنان بهره‌مند می‌شوند و اکنون مورد حمایت بیش از 120 کمپانی پیشرو قرار دارند. رسانه‌های هر چه بیش‌تری قتل‌های به اصطلاح “ناموسی”، تجارت دختران و خشونت علیه زنان در مناطق جنگی را تحت پوشش خبری قرار می‌دهند و آگاهی بر منافع توانمندسازی زنان برای جامعه را ارتقا می‌دهند. با وجود این، لازم است کارهای بیش‌تری انجام گیرند. در خانه‌ها، در مدارس و ادارات، در اردوگاه‌های پناهنگی و شرایط جنگی، بخش تجاری می‌تواند به ما در پیشگیری از بسیاری از اشکال خشونت که زنان و دختران همچنان با آن‌ها مواجه‌اند، یاری رسانند.
کارزار “اتحاد برای پایان بخشیدن به خشونت علیه زنان” و “شبکه رهبران مرد” که سال پیش آغاز کردم، شتاب و همیاری های مغتنمی را به وجود آورده‌اند. این کلمه در حال گسترش است: خشونت علیه زنان و دختران در هیچ جامعه‌ای جایی ندارد و دیگر نباید مصونیت جزایی خشونتگران تحمل شود. در این روز جهانی، از همه – حکومت‌ها، جامعه مدنی، بخش‌های تجاری، افراد – می‌خواهم که مسئولیت محو خشونت علیه زنان و دختران را پذیرا شوند.
برای عدالت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر