۱۳۸۹ آذر ۷, یکشنبه

مجمع عمومی فتح با تصویب قطعنامه سرسختانه، امید به توافق صلح بین فلسطینیان واسرائیل را خنثی میکند


نوامبر 2010
  
  


مجمع عمومی فتح در پنجمین همایش دوره ای خود، که در شهر رام الله مرکز حکومت خودگردان فلسطینی برگزار شد، رشته تصمیماتی گرفت که عملا پیشرفت مذاکرات صلح با اسرائیل و رسیدن به آشتی و دوستی با این کشور به هدف اعلام برپائی کشور مستقل فلسطینی را غیرممکن می سازد.
در قطعنامه فتح آمده است که آن سازمان (به رهبری محمود عباس رئیس حکومت خودگردان فلسطینی) نه حاضر است اسرائیل را به عنوان کانون ملی یهود به رسمیت بشناسد و نه با تعیین مرزهای موقت موافقت می کند که امکان دهد گفتگوهای صلح بدون فشار خارجی ادامه یابد و به نتیجه برسد و نه حتی حاضر است با اسرائیل به مبادله زمین دست بزند، تا بخشی از آبادی های اسرائیلی در کرانه باختری حفظ شود و معادل آن، اسرائیل از خاک خود به فلسطینیان زمین بدهد.
در قطعنامه فتح همچنین گفته شده که فلسطینیان باید تصویب لایحه ای را در پارلمان اسرائیل خنثی کنند که به موجب آن، اگر عقب نشینی از بلندی های گولان و یا بخشی از اورشلیم شرقی از دو سوم آراء کل نمایندگان مجلس (80 رای از 120 کرسی) به تصویب نرسد، باید به همه پرسی گذاشته شود.
آشنایان امور صلح در اسرائیل گفتند: با این شرائطی که مجمع عمومی فتح تعیین کرده، چگونه می توان به گفتگوهای صلح ادامه داد و به توافق آشتی رسید؟
قطعنامه ای که امید به صلح را ضعیف می کند
در ادامه قطعنامه پنجمین همایش مجمع عمومی فتح گفته شده که آن ها همچنین با هر گونه توافق دو جانبه بین ایالات متحده و اسرائیل، که از دیدگاه آنان به مصالح فلسطینیان لطمه زند مخالفت می ورزند.
در بیانیه فتح گفته شده "فلسطینیان دوباره بر مخالفت خود با برپائی هرحکومت نژادپرستانه ای بر اساس مذهبی مخالفت می ورزند".
سرکردگان فتح این واقعیت را نادیده گرفته اند که دین و ملیت یهود کاملا درهم آمیخته و یهودیت ملیت یهود نیز محسوب می شود و همانگونه که ایرانیان یا فرانسوی ها یا اهالی گامبیا حق برخورداری از وطن خویش را دارند، یهودیان نیز به عنوان یک ملت باستانی حق دارند در سرزمین ملی خود، از استقلال برخوردار باشد.
مخالفت فتح با اسرائیل به عنوان سرزمین ملی یهود در حالی است که اسرائیل برپائی کشور مستقل فلسطینی را به عنوان کشور فلسطینیان پذیرفته و آماده فراهم ساختن امکانات برپائی آن است.
همچنین، در حالی که جمهوری اسلامی ایران از امة اسلامی سخن می گوید، و حماس علنا خواهان برپائی کشور اسلامی در سراسر خاک فلسطین (سرزمین باستانی اسرائیل) است، فتح حق ملت یهود را در بازیابی استقلال سیاسی خویش انکار می کند.
به گفته آگاهان، فلسطینیان نه تنها خواهان برپائی کشور مستقل خویش هستند و برای برچیدن آبادی های اسرائیلی که در کرانه باختری ساخته شده اصرار می ورزند (آن ها می گویند که حتی یک اسرائیلی حق زندگی در خاک آنان را ندارد)، بلکه به موازات، خواهان آن هستند که بیش از سه میلیون نفر فلسطینی که در خارج از این منطقه زندگی می کنند، با این استدلال که خانواده های آن ها پیش از جنگ استقلال اسرائیل (سال 1948) در این سرزمین زندگی می کرده اند، حق ورود و اسکان در خاک اسرائیل را داشته باشند.
به موازات، رهبران فلسطینی همچنان اصرار می ورزند که پیش از تجدید گفتگوهای مستقیم صلح، اسرائیل هرگونه ساخت و ساز در آبادی های خود در کرانه باختری، و همچنین در شرق اورشلیم را برای همیشه متوقف سازد.
سیاستمداران اسرائیلی گفته اند که فلسطینیان با این پیش شرط ها ، عملا می خواهند بی آن که وارد گفتگو با اسرائیل شوند و به کوچکترین آرمان ها و انتظارات ملت اسرائیل پاسخ مثبت بدهند، به همه خواسته های خود برسند، بی آن که متقابلا گذشتی کرده و یا امتیازی به اسرائیل داده باشند. 
در قطعنامه پایانی مجمع عمومی فتح از رویکردهای محمود عباس در برابر اسرائیل و پیش شرط های او در مورد ازسرگیری مذاکرات، به طور کامل جانبداری شده است. 

هیچ نظری موجود نیست: