سعد حریری برای جلب پشتیبانی تهران از حل بحران داخلی که میان حکومت لبنان و حزب الله بر سر دادگاه رسیدگی به قتل رفیق حریری پیدا شده، به ایران سفر کرده است و حاضر است امتیازات مهمی نیز به تهران بدهد. اما، معاوم نیست که آیا حکومت ایران به بخشی از قدرت و نفوذ خود در لبنان رضایت می دهد یا همۀ قدرت را در لبنان طلب می کند.
سعد حریری، نخست وزیر لبنان، امروز برای انجام یک سفر رسمی سه روزه وارد تهران شد و با رهبران جمهوری اسلامی ایران دیدار و گفتگو کرد. منابع نزدیک به نخست وزیر لبنان می گویند که هدف از این سفر عمدتاً جلب پشتیبانی جمهوری اسلامی برای حل بحرانی است که در داخل لبنان بین حکومت این کشور و حزب الله بر سر دادگاه ویژهء رسیدگی به قتل رفیق حریری ایجاد شده است. پیش از ورود به تهران، نخست وزیر لبنان، به ادعای ایرنا، خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی ایران، از نقش و نفوذ طبیعی این کشور در لبنان سخن گفته بود و سپس ابراز امیدواری کرده بود که این نقش در جهت تأمین ثبات و امنیت لبنان عمل کند. اما، نظر به پشتیبانی بی قید و شرط جمهوری اسلامی از حزب الله لبنان، عملاً چه راه دیگری پیش روی سعد حریری جز عقب نشینی در مقابل فشارهای حزب الله باقی می ماند؟
امیر طاهری نویسنده و روزنامه نگار مقیم اروپا در پاسخ به این پرسش گفته است : راه دیگر این است که سعد حریری با اعضای دائم شورای امنیت گفتگو کند و از آنان بخواهد که انتشار گزارش دادگاه ویژۀ رسیدگی به قتل رفیق حریری را یک ماه دیگر به تعویق بیاندازند. به گفتۀ امیر طاهری، مشکل این است که تشکیل دادگاه ویژهء رسیدگی به قتل رفیق حریری با دستور شورای امنیت سازمان ملل ایجاد شده و دولت لبنان کمترین کنترلی بر آن ندارد. لغو این دادگاه در نتیجه، نیازمند یک قطعنامۀ دیگر شورای امنیت است و در حال حاضر هیچیک از اعضای دائم شورای امنیت تمایلی به انجام این کار ندارد. بنابراین، سعد حریری در موقعیت دشواری قرار گرفته است. به این معنا که اگر نقش و دخالت حزب الله لبنان در قتل رفیق حریری به تأئید برسد، پرسش دیگری که پیش خواهد آمد این است که آیا حزب الله لبنان بدون دستور و نظر جمهوری اسلامی اقدام به قتل رفیق حریری کرده است. به گمان امیر طاهری، کاری که جمهوری اسلامی ایران می تواند انجام دهد این است که حزب الله را وادار به پذیرش سازش پیشنهاد شده از سوی سعد حریری بکند. این سازش پیشنهادی از حزب الله لبنان می خواهد که دادگاه ویژهء رسیدگی به قتل رفیق حریری را بپذیرد و پس از انتشار گزارش تحقیق این دادگاه اعلام کند که اعضای حزب الله بدون اطلاع رهبری این گروه در قتل رفیق حریری شرکت کردند. البته، خود سعد حریری می داند که این دروغی مصلحت آمیز است، اما، حسن نصرالله حاضر به پذیرش این پیشنهاد نشده است. برای جلب پشتیبانی تهران از این طرح سازش، حکومت لبنان نه تنها حق ایران را دربرخورداری از انرژی اتمی به رسمیت شناخته، بلکه نیز هفده قرارداد همکاری اقتصادی مهم نیز با جمهوری اسلامی ایران امضا کرده است. این قراردادها به جمهوری اسلامی ایران اجازه خواهد داد که به عنوان یک فعال مهم اقتصادی در بازار لبنان ظاهر شود، در حالی که مبادلات تجاری دو کشور در حال حاضر چندان مهم به نظر نمی رسند. حریری حاضر است نقش ایران را به عنوان یک قدرت منطقه ای به رسمیت بشناسد، اما، حاضر نیست که به سطح یک دولت دست نشاندۀ جمهوری اسلامی در لبنان نزول کند. مسأله این است که آیا جمهوری اسلامی به بخشی از قدرت و نفوذ خود در لبنان رضایت می دهد یا بالعکس همۀ قدرت وامتیاز را در لبنان می خواهد.
امیر طاهری نویسنده و روزنامه نگار مقیم اروپا در پاسخ به این پرسش گفته است : راه دیگر این است که سعد حریری با اعضای دائم شورای امنیت گفتگو کند و از آنان بخواهد که انتشار گزارش دادگاه ویژۀ رسیدگی به قتل رفیق حریری را یک ماه دیگر به تعویق بیاندازند. به گفتۀ امیر طاهری، مشکل این است که تشکیل دادگاه ویژهء رسیدگی به قتل رفیق حریری با دستور شورای امنیت سازمان ملل ایجاد شده و دولت لبنان کمترین کنترلی بر آن ندارد. لغو این دادگاه در نتیجه، نیازمند یک قطعنامۀ دیگر شورای امنیت است و در حال حاضر هیچیک از اعضای دائم شورای امنیت تمایلی به انجام این کار ندارد. بنابراین، سعد حریری در موقعیت دشواری قرار گرفته است. به این معنا که اگر نقش و دخالت حزب الله لبنان در قتل رفیق حریری به تأئید برسد، پرسش دیگری که پیش خواهد آمد این است که آیا حزب الله لبنان بدون دستور و نظر جمهوری اسلامی اقدام به قتل رفیق حریری کرده است. به گمان امیر طاهری، کاری که جمهوری اسلامی ایران می تواند انجام دهد این است که حزب الله را وادار به پذیرش سازش پیشنهاد شده از سوی سعد حریری بکند. این سازش پیشنهادی از حزب الله لبنان می خواهد که دادگاه ویژهء رسیدگی به قتل رفیق حریری را بپذیرد و پس از انتشار گزارش تحقیق این دادگاه اعلام کند که اعضای حزب الله بدون اطلاع رهبری این گروه در قتل رفیق حریری شرکت کردند. البته، خود سعد حریری می داند که این دروغی مصلحت آمیز است، اما، حسن نصرالله حاضر به پذیرش این پیشنهاد نشده است. برای جلب پشتیبانی تهران از این طرح سازش، حکومت لبنان نه تنها حق ایران را دربرخورداری از انرژی اتمی به رسمیت شناخته، بلکه نیز هفده قرارداد همکاری اقتصادی مهم نیز با جمهوری اسلامی ایران امضا کرده است. این قراردادها به جمهوری اسلامی ایران اجازه خواهد داد که به عنوان یک فعال مهم اقتصادی در بازار لبنان ظاهر شود، در حالی که مبادلات تجاری دو کشور در حال حاضر چندان مهم به نظر نمی رسند. حریری حاضر است نقش ایران را به عنوان یک قدرت منطقه ای به رسمیت بشناسد، اما، حاضر نیست که به سطح یک دولت دست نشاندۀ جمهوری اسلامی در لبنان نزول کند. مسأله این است که آیا جمهوری اسلامی به بخشی از قدرت و نفوذ خود در لبنان رضایت می دهد یا بالعکس همۀ قدرت وامتیاز را در لبنان می خواهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر