۱۳۸۹/۰۸/۲۰
روزنامه تک صفحه ای « اعتمادملی» يک سال و سه ماه پس از توقيف به صورت تک صفحه ای و به منظور تکثير عمومی، منتشر شد.
« آمديم برای آگاهی»، آغازگر سرمقاله نخستين شماره روزنامه تک صفحه ای اعتمادملی است که به وضعيت دشوار رسانه های منتقد دولت اشاره کرده است که « يا به بند توقيف کشيده شده اند يا زير تيغ تيز سانسور، ناچارند از بيان بخش عمده ای از وقايع و ظلم ها و ستم ها خودداری کنند.»
روزنامه اعتماد ملی پيش از توقيف، ارگان حزب اعتماد ملی به دبير کلی مهدی کروبی بود که همراه با مير حسين موسوی، رهبران مخالفان دولت، هستند.
سرمقاله روزنامه تک صفحه ای اعتماد ملی نوشته است: «در شرايطی که رسانه های دولتی و حاکميتی با بودجه های کلان در جهت دروغ پراکنی و سرپوش گذاشتن بر واقعيت های جامعه و ضعف های دولت مستقر عمل می کنند، اين روزنامه با اين اميد به ميدان اطلاع رسانی بازگشته که يکی از راه های آگاهی بيشتر مردم، برای انتخاب صحيح و گام برداشتن در مسير آگاهی است.»
بر اساس گزارش وبسايت های نزديک به اصلاح طلبان، مسئولان اين روزنامه در نظر دارند که هر هفته، سه شماره از نسخه آزمايشی آن را منتشر کنند و از ۱۶ آذر سال جاری، روز دانشجو، شماره نخست آن را انتشار دهند.
در سرمقاله اعتماد ملی ابراز اميدواری شده است که در شرايط دشوار اقتصادی و در زمانی که زندان ها از بهترين مردان و زنان و دانشجويان وطن دوست پر شده است و رئيس دولت مستقر، ايران را آزادترين کشور دنيا خطاب می کند، اين روزنامه در کنار ديگر دوستان، در مسيری اطلاع رسانی عمومی گام بردارد.
به نظر می رسد که اشاره سرمقاله اين روزنامه به روزنامه « کلمه»، نزديک به مير حسين موسوی، باشد که تاکنون بيست و يک پيش شماره از آن منتشر شده است.
ليلی مظاهری، روزنامه نگار در فرانسه که پيشتر در روزنامه اعتماد ملی در تهران کار می کرد، به اين پرسش « راديو فردا» که جامعه ايران تا چه اندازه به روزنامه های زيرزمينی يا اينترنتی مانند اعتماد ملی و کلمه نياز دارد، پاسخ می دهد:« يکی از دلايلی که روزنامه ای مانند روزنامه اعتماد ملی به صورت زيرزمينی منتشر می شود، علاوه بر اعلام موجوديت مخالفان دولت کنونی، نياز مردم به دريافت خبر از درون خود ايران است.»
وی می افزايد:« خفقان سياسی پس از انتخابات رياست جمهوری سال گذشته باعث شد که روزنامه هايی که بتوانند اخبار مربوط به ايران را منتشر کنند، وجود نداشته باشند؛ روزنامه هايی که اطلاعاتی برخلاف آنچه که دولت آقای احمدی نژاد می خواهد، چاپ کنند.»
در روزهای اخير، معاون پرورشی وزارت آموزش و پرورش با تاييد خبر آنچه که «توزيع غيرمجاز نشريه برخی از جريانات سياسی در بعضی از مدارس ايران» ناميد، به خبرگزاری « مهر» گفته بود: «حراست وزارت آموزش و پرورش و معاونت پرورشی در مدارس، اقداماتی را برای برخورد با اين عناصر فرصت‌طلب آغاز کرده‌اند و قطعا اين موضوع دنبال خواهد شد.»
خبرگزاری مهر نيز بدون اشاره به نام نشريه‌هايی که در مدارس ايران توزيع می‌شوند، نوشت: «در برخی از مدارس راهنمايی و متوسطه، نشريه‌ای دو صفحه‌ای با محتوای سياسی بين دانش آموزان توزيع می‌شود.»
« آمديم برای آگاهی»، آغازگر سرمقاله نخستين شماره روزنامه تک صفحه ای اعتمادملی است که به وضعيت دشوار رسانه های منتقد دولت اشاره کرده است که « يا به بند توقيف کشيده شده اند يا زير تيغ تيز سانسور، ناچارند از بيان بخش عمده ای از وقايع و ظلم ها و ستم ها خودداری کنند.»
روزنامه اعتماد ملی پيش از توقيف، ارگان حزب اعتماد ملی به دبير کلی مهدی کروبی بود که همراه با مير حسين موسوی، رهبران مخالفان دولت، هستند.
سرمقاله روزنامه تک صفحه ای اعتماد ملی نوشته است: «در شرايطی که رسانه های دولتی و حاکميتی با بودجه های کلان در جهت دروغ پراکنی و سرپوش گذاشتن بر واقعيت های جامعه و ضعف های دولت مستقر عمل می کنند، اين روزنامه با اين اميد به ميدان اطلاع رسانی بازگشته که يکی از راه های آگاهی بيشتر مردم، برای انتخاب صحيح و گام برداشتن در مسير آگاهی است.»
بر اساس گزارش وبسايت های نزديک به اصلاح طلبان، مسئولان اين روزنامه در نظر دارند که هر هفته، سه شماره از نسخه آزمايشی آن را منتشر کنند و از ۱۶ آذر سال جاری، روز دانشجو، شماره نخست آن را انتشار دهند.
در سرمقاله اعتماد ملی ابراز اميدواری شده است که در شرايط دشوار اقتصادی و در زمانی که زندان ها از بهترين مردان و زنان و دانشجويان وطن دوست پر شده است و رئيس دولت مستقر، ايران را آزادترين کشور دنيا خطاب می کند، اين روزنامه در کنار ديگر دوستان، در مسيری اطلاع رسانی عمومی گام بردارد.
به نظر می رسد که اشاره سرمقاله اين روزنامه به روزنامه « کلمه»، نزديک به مير حسين موسوی، باشد که تاکنون بيست و يک پيش شماره از آن منتشر شده است.
ليلی مظاهری، روزنامه نگار در فرانسه که پيشتر در روزنامه اعتماد ملی در تهران کار می کرد، به اين پرسش « راديو فردا» که جامعه ايران تا چه اندازه به روزنامه های زيرزمينی يا اينترنتی مانند اعتماد ملی و کلمه نياز دارد، پاسخ می دهد:« يکی از دلايلی که روزنامه ای مانند روزنامه اعتماد ملی به صورت زيرزمينی منتشر می شود، علاوه بر اعلام موجوديت مخالفان دولت کنونی، نياز مردم به دريافت خبر از درون خود ايران است.»
وی می افزايد:« خفقان سياسی پس از انتخابات رياست جمهوری سال گذشته باعث شد که روزنامه هايی که بتوانند اخبار مربوط به ايران را منتشر کنند، وجود نداشته باشند؛ روزنامه هايی که اطلاعاتی برخلاف آنچه که دولت آقای احمدی نژاد می خواهد، چاپ کنند.»
در روزهای اخير، معاون پرورشی وزارت آموزش و پرورش با تاييد خبر آنچه که «توزيع غيرمجاز نشريه برخی از جريانات سياسی در بعضی از مدارس ايران» ناميد، به خبرگزاری « مهر» گفته بود: «حراست وزارت آموزش و پرورش و معاونت پرورشی در مدارس، اقداماتی را برای برخورد با اين عناصر فرصت‌طلب آغاز کرده‌اند و قطعا اين موضوع دنبال خواهد شد.»
خبرگزاری مهر نيز بدون اشاره به نام نشريه‌هايی که در مدارس ايران توزيع می‌شوند، نوشت: «در برخی از مدارس راهنمايی و متوسطه، نشريه‌ای دو صفحه‌ای با محتوای سياسی بين دانش آموزان توزيع می‌شود.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر