شهر فنوج قبل از شهرستان شدن نیکشهر جزیی از بخش قدیمی بمپور بود اما با شهرستان شدن نیکشهر به یکی از بخشهای بزرگ ودیدنی شهرستان نیکشهر تبدیل گردید زیبایی های فنوج وفضای شهری فنوج آنچنان دلنواز است که به اعتراف مسئولین استان یکی از شهر های آینده نه چندان دور استان خواهد شد این موضوع (شهرستان شدن)از بزرگترین خواسته های مردم فنوج به حساب می آید شاید دیر معرفی شدن شهر فنوج وپتانسیل های شهری آن به مسئولین باعث تاخیر در شهرستان شدن آن بوده باشد که امید میرود مسئولین استان وهمچنین نماینده محترم شهرستان ایرانشهر جناب آقای دهقانی موضوع را پیگیری وبه قولی که به مردم فنوج داده شد هر چه سریعتر جامه عمل پوشنددر دوران قبل از انقلاب به علت بعد مسافت نسبت به مرکز نه تنها هیچ رسیدگی به وضعیت روستا ها وبخش ها نشده بلکه حتی نام روستاهای بزرگ وپرجمعیت که طبق تحقیقات باستان شناسی قدمت ۲۵۰۰ ساله دارند در نقشه ها نیامده چه برسد به خدمات رسانی از جمله این روستا ها روستای بزرگ وپرجمعیت و.تاریخی جوگز (جوگز بالا وجوگز پایین)می باشد این روستا در فاصله ۳۰ کیلومتری فنوج واقع شده که جمعیتی بالغ ۵۰۰ خانوار را داراست سنگ نوشته های دویست ساله نشان از کشت گندم وجو در این روستا دارد در این سنگ نوشته اشاره به حمله ملخ به مزارع جو وکنجد در این روستا شده گذشته از این سنگ نوشته طبق تحقیقات دکتر شیرازی باستان شناس استان حدود ۶۰ هکتار از قبرهای قدیمی معروف به دمب با قدمت ۲۵۰۰ سال نشان از تمدنی کهن در این روستاداشته است اما جای بس تعجب واقعا تعجب!!!! چاه های که فقط آبش خور حیوانات بوده وهمیشه خالی از سکنه بوده در نقشه وجود دارند اما متاسفانه روستای جوگز بعد از مسکوتان بزرگترین روستا در منطقه هست در نقشه ها تا اکنون هیچ جایگاهی ندارند موقعی که روستایی به این بزرگی در نقشه نباشد پس چگونه برای این روستا می توان برنامه ریزی در زمینه اقتصادی بهداشتی وحداقل راه ارتباطی کرد البته خدمات زیادی در دولت نهم به این روستا شده ازجمله آب برق تلفن مدرسه . اما هنوز بزرگترین مشکل مردم راه روستایی می باشد که امید میرود مسئولین بخصوص مسئولین شهر فنوج تمام پتانسیل های فنوج و روستاهای بزرگ وگمنام را از لحاظ جمعت و وسعت وهمچنین جاذبه های گردشگری این شهر را به طور کامل به مسئولین کشوری معرفی نمایند
خرما مهم ترین محصول فنوج
شهر فنوج یکی از قدیمی ترین و شاید به لحاظ تاریخی مطرح ترین مناطق بلوچستان به حساب می آید که تامین کننده خرمای استان و استان های همجوار بوده است کلمه روبار یا رودبار (یکی از شهرستان های استان کرمان ) برای مردم این منطقه بسیار آشناست در گذشته مردم از مناطق جازموریان واطراف با مبادله پایاپا از آن مناطق گندم جوو شور (شور نوعی خوراک شتر )را به منطقه فنوج آورده ودر عوض خرما را از این منطقه به شهر خود می بردند همچنین این موضوع برای بمپور زمین و چابهار وگوادر (بندری از پاکستان)نیز صادق بوده است همه این موارد نشان از رونق کشاورزی در سالهای دور در فنوج بوده است مشابهت لهجه مردم بعضی مناطق فنوج با مردم کهنوج منوجان ورودبار نشان از ارتباط فرهنگی تجاری این منطقه با مناطق ذکر شده دارد که این ارتباط حتی به شکل فامیلی بین مردم فنوج ومنوجان وجود دارد خلاصه کلام اینکه آن نخلستان هایی که روزی مردم فرسنگ ها راه را با شرایط سخت آن زمان به جان می خریدند تا با خرمای فنوج کامی را شیرین کننند الان به دلایلی همچون خشک سالی مهاجرت به کشورهای حاشیه خلیج فارس رونق خود را از دست داده والان کشاورزانی که کار نخیلات را انجام می دهند با هزاران زحمت خرما را برداشت کرده اما بدلیل نبود بازار فروش به صورت فله ای به دلالان می فروشند که غیر از زحمت وضرر برای کشاورز هیچ سودی را به همراه ندارد لذا جا دارد تا مسئولین با برنامه ریزی صحیح مانند گندم خرید تضمینی این محصول را آغاز تا با رونق کشاورزی در این بخش زمینه اشتغال جوانان نیز فراهم گردد
ملک زهی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر