سرمقاله واشینگتن تایمز : سه سال پیش نیکولا سرکوزی رییس جمهوری فرانسه پیش بینی کرد که ایران باید مجبور به مذاکره در مورد فعالیت های اتمی جمهوری اسلامی شود. او چنین گفت که باید روش به گونه ای باشد که از فاجعه و راه های پیش رو پیش گیری شود. یا ایران مجهز به بمب اتمی یا بمباران کردن ایران. حالا و پس از گذشت سه سال، ایران به ساخت بمب اتمی نزدیک تر شده و هنوز جامعه جهانی نتوانسته به راهی متحد برای حل این مشکل برسد. گزارشی با نام «به سوی استراتژی جنگ اقتصادی با ایران» از سوی شورای روابط خارجی آمریکا در همین هفته ای که گذشت، منتشر شد. این گزارش راه هایی را نشان می دهد که جایگزین حمله نظامی است اما مشکل اتمی ایران را حل می کند. این گزارش نتیجه گیری کرد که آمریکا باید یک نوع استراتژی همه گیر اقتصادی علیه اقتصاد ایران به راه بیاندازد تا برنامه اتمی جمهوری اسلامی فلج شده و خشک شود.
در میان راه هایی که پیشنهاد شده، بهترین راه، هدف گیری باک بنزین ایران است. ایران به رغم دارا بودن منابع غنی نفتی، صنایع پالایش نفتی ناکارآمدی دارد و نیازمند به واردات بنزین است. کنگره آمریکا طرح تحریم های ایران را گسترش داد و این قانون، بازار واردات بنزین را برای ایران بسیار محدود می کند. این قانون تحریمی تمامی فناوری ،انتقال، بیمه، خرید و فروش را در برمی گیرد و اجازه گسترش صنایع پالایشی را هم از ایران می گیرد.
ایران در جبهه سوخت بسیار آسیب پذیر است. قیمت بنزین در ایران نسبت به آمریکا خیلی ارزان است و مصرف هم مدام رو به افزایش است. نظام جمهوری اسلامی سعی کرد قیمت ها را بالا ببرد تا به شکلی جبران کرده باشد ولی هرگونه افزایش قیمت بنزین با اعتراض های گسترده مردمی همراه است.
جنگ افزارهای اقتصادی و از جمله تحریم بنزین و دیگر کالاها، همان تحریم های فلج کننده است که باراک اوباما پیش از این که رییس جمهوری شود از آن حرف زده بود. اما پس از این که رییس جمهوری شد، تحریم های هدفمند، جای تحریم های فلج کننده را گرفت و سپاه پاسداران هدف تحریم ها قرار گرفت. این گونه تحریم ها همان طور که قضیه کره شمالی نشان داد خیلی شاید جوابگو نباشد و اقدامات هدفمند و همگانی برای توقف برنامه اتمی مورد نیاز است.
گزارش شورای روابط خارجی همچنین راه هایی با هدف گیری صنایع خط لوله ایران، خدمات مالی، تجارت بین المللی سرمایه گذاری و کنترل بر صادرات را پیشنهاد کرده است. آمریکا و دیگر کشورهایی که خطر اتمی ایران را درک می کنند، باید طی یک سیاست هماهنگ و دیپلماسی فراگیر عمل کنند. هرقدر بیشتر منتظر بمانیم، حوزه امکاناتی که در اختیار داریم کمتر می شود. حمله نظامی به ایران هرچند راه حل پرطرفداری نیست اما به تدریج به تنها گزینه مطرح می شود. با از دست دادن زمان، به همان دو راهی می رسیم که نیکولا سرکوزی گفته بود، یا با شرایط ایران و یا با شرایط ما.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر