۱۳۸۹ مرداد ۳, یکشنبه

افسوس و هزار افسوس [دست بلوچ بی نمک است ]


عبدالقادر بلوچ:از راست به چپ: من در حالی که پسرم را در بغل دارم، ولی امر مسلمین جهان زمانی که تبعید بلوچستان بودند ( ایشان آن زمان نان را به نرخ آن روز می‏خوردند. لباس بلوچی می‏پوشیدند؛ عمامه را دور انداخته و شال بلوچی به گردن می انداختند) و سه برادر دیگرم که در این نظام اعدام شدند.
http://alishireii.files.wordpress.com/2010/07/image-09d5_4baf80ba.jpg?w=421&h=562


علی بلوچ از چا بهار [دست 





هیچ نظری موجود نیست: