ایران 'خروج از دلار و یورو در معاملات نفتی را بررسی می کند'

رحیمی: آنچه برایمان مهم است از رده خارج کردن دلار و یورو است

مقامات ایرانی از خروج از دلار و یورو در معاملات نفتی سخن گفته و گزارش هایی از احتمال استفاده از پول چین در معاملات ایران با این کشور منتشر شده است.

روز جمعه، 1 مرداد (23 ژوئیه)، محمد رضا رحیمی، معاون اول رئیس جمهوری ایران، در پاسخ به سئوالی در مورد گزارش های حاکی از جایگزین کردن درهم - پول رایج امارات عربی متحده - به جای دلار و یورو در معاملات نفتی جمهوری اسلامی گفت که "ایران اختیار دارد از هر ارزی مطابق دلخواه خود استفاده کند."
آقای رحیمی یادآور شده است که معاملات جمهوری اسلامی با کشورهای مختلف براساس قرارهای متفاوتی صورت می گیرد.
در روزهای گذشته گزارش هایی منتشر شده بود حاکی از اینکه دولت ایران در نظر دارد به جای دلار و یورو، که از ارزهای معتبر بین المللی است، از پول کشور امارات به عنوان ارز خارجی در معاملات نفتی خود استفاده کند.
با توجه به محدود بودن ابعاد اقتصاد امارات، این گزارش ها باعث بحث هایی در مورد پی آمدهای احتمالی چنین اقدامی برای اقتصاد و پول رایج امارات شد اما مقامات ایرانی بعدا اتخاذ تصمیم نهایی در این زمینه را تکذیب کردند.
ظاهرا مقامات دولت ایران در نظر داشته اند به تلافی تصمیم ایالات متحده و کشورهای عضو اتحادیه اروپا به وضع تحریم های یکجانبه علیه جمهوری اسلامی، استفاده از دلار آمریکا و یورو را، که پول رایج در تعدادی از کشورهای اتحادیه است، محدود کنند.
احتمالا مقامات جمهوری اسلامی انتظار دارند بتوانند با خارج کردن این دو ارز از معاملات خارجی خود، گردش این دو ارز عمده بین المللی را کاهش دهند و به این ترتیب، خساراتی را به اقتصادهای ایالات متحده و مجموعه کشورهای اتحادیه اروپا وارد کنند.
به گزارش خبرگزاری فارس، محمد رضا رحیمی گفته است که "آنچه برایمان مهم است، از رده خارج کردن دلار و یورو است."
تصمیم به تغییر پول مورد استفاده در جمهوری اسلامی بدون سابقه و هزینه نبوده است.

استفاده از سایر ارزها به جای دلار و یورو بارهای از سوی مقامات ایرانی مطرح شده است

سه سال پیش، هنگامی که دلار به دلایلی از جمله کسری تراز پرداخت ایالات متحده تحت فشار قرار داشت و نرخ آن در برابر سایر ارزها تنزل می کرد، محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری ایران، با بی ارزش خواندن دلار و پیش بینی سقوط اقتصادی آمریکا، از تصمیم به تبدیل ذخایر دلاری کشور به یورو خبر داد.
یک سال بعد، آقای احمدی نژاد اظهار داشت که "در تبدیل دلار به ارزهای دیگر، ما سود زیادی کردیم و تصمیم ما در این باره درست بود."
با اینهمه، از اواخر سال 2008، روند افزایش سریع نرخ برابری دلار آمریکا در برابر یورو، و بسیاری دیگر از ارزهای معتبر جهانی آغاز شد که دلیل اصلی آن اعتماد بین المللی به دلار به عنوان پول قابل اعتماد در شرایط بحران ناشی از رکود جهانی بوده است.
اگرچه با افزایش ارزش دلار، قاعدتا تصمیم قبلی ایران به فروش ذخایر دلاری قاعدتا زیان های عمده ای را برای ایران در پی داشت، اما مقامات رسمی جمهوری اسلامی وارد شدن چنین خساراتی را تکذیب کردند هرچند دلیل مشخصی را برای ارزیابی خود ارائه ندادند.
تغییر به پول چین
در خبری دیگر در زمینه تلاش ایران برای خروج از دلار و یورو، به گزارش خبرگزاری رویترز، ایران پیشنهاد کرده است در معاملات نفتی و غیر نفتی خود با چین، به جای دلار و یورو از یوآن، پول ملی جمهوری خلق چین، استفاده کند.
این خبرگزاری به نقل از منابعی که از آنها نام برده نشده گفته است که این نظر چند ماه پیش با شرکت سینوپک، شرکت دولتی پالایشگاهی نفت در چین و از خریداران عمده نفت وارداتی ایران، مطرح شد و اخیرا، مقامات ایرانی آن را به شکلی جدی تر پیگیری کرده اند.
ایران از تامین کنندگان اصلی نفت خام مورد نیاز چین و از وارد کنندگان انواع کالاها و خدمات از آن کشور است و طرح های متعددی را به شرکت های و موسسات جینی واگذار کرده است.
ظاهرا دلیل دولت ایران از طرح چنین پیشنهادی، علاوه بر انگیزه های سیاسی، یافتن راه هایی برای کاستن از فشارهای ناشی از تحریم های بین المللی بر این کشور بوده است.

گفته می شود ایران احتمال کاربرد یوآن در معامله با چین را مطرح کرده است

به گفته رویترز، ایران پیشنهاد کرده است که یک حساب بانکی به یوآن در بانک های چین افتتاح کند تا عواید ناشی از فروش نفت خام به چین به این حساب گذاشته و هزینه واردات ایران از چین، از جمله فرآوردهای نفتی نیز از همین منبع پرداخت شود.
هنوز از واکنش مقامات چینی به این پیشنهاد خبر در دست نیست اما به گفته کارشناسان، با توجه به تشدید تحریم های بین المللی و مشکلات موجود در ارتباط مالی خارجی با ایران، چنین اقدامی می تواند با از میان بردن لزوم مراجعه به نهادهای مالی کشورهای ثالث، تسهیلاتی را در روابط تجاری دو کشور فراهم آورد.
در مقابل، مشخص نیست که آیا چین در حال حاضر آمادگی آن را دارد که به جای پول های معتبر بین المللی، از یوآن به عنوان وسیله تسویه معاملات خود با ایران استفاده کند و عواید ناشی از دریافت ارزهای خارجی را از دست بدهد.
در سال های اخیر و با توجه به رشد سریع اقتصاد و افزایش صادرات چین، نظراتی در مورد استفاده از یوآن به عنوان یکی از ارزهای معتبر بین المللی مطرح شده و برخی از ناظران گفته اند که احتمالا دولت چین نسبت به حرکت تدریجی در این زمینه بی میل نیست.
به گفته این گروه از کارشناسان، در صورت ادامه رشد اقتصادی چین و ظهور این کشور به عنوان یک قدرت اقتصادی جهانی، یوآن نیز می تواند تا یک دهه دیگر، به عنوان یکی از ارزهای معتبر بین المللی مورد استفاده قرار گیرد.
در عین حال، هنوز هم یوآن یک ارز شناور نیست و معاملات آن در بازارهای ارز با محدودیت هایی مواجه است در حالیکه کمتر کشور خارجی یا معامله گر بازار ارز حاضر می شود چنین پولی را به عنوان ارز معتبر بپذیرد.
در حال حاضر، بیش از شصت درصد از ذخایر ارزی کشورهای جهان به دلار، حدود سی درصد به یورو و تنها ده درصد به سایر ارزهای معتبر، از جمله پوند و ین ژاپن نگهداری می شود و یوآن نیز، در صورت ورود به این مجموعه، احتمالا سهم اندکی را به خود اختصاص خواهد داد.